350,00 zł z dostawą. Produkt: PEUGEOT 407 SW 1.8 16V 07r - ZBIORNIK BAK PALIWA. dostawa we wtorek. dodaj do koszyka. SUPERCENA. Firma. ZAWÓR ODPOW. ZBIORNIKA PALIWA CITROEN C5 II 3.0 V6.
Kraków 2015-08-23 Konstrukcja 288 Rozdział 1989-07-31 OKB Mikojan i Guriewicz MiG-29, wersja UB MiG-29 nb 4118. Dęblin 2017 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman MiG-29 nb 4109. Dęblin 2017 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman MiG-29 UB nb 4115. Kraków 2017 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman Konstrukcja MiG-29. Mikojan i Guriewicz MiG-29 to myśliwiec frontowy, jedno lub dwumiejscowy, z napędem dwusilnikowym. Konstrukcja samolotu całkowicie metalowa. Płatowiec razem z szerokim kadłubem nośnym i przy-kadłubowymi częściami skrzydeł stanowi jedną integralną całość wytwarzającą 40% siły nośnej samolotu. Usterzenie pionowe zdwojone. Płatowiec wytrzymuje przeciążenia +9 i -3g. Wartość niszcząca samolot wynosi ponad +14g. Skrzydła. MiG-29 posiada skrzydła pasmowe zbudowane z dwóch części: podstawowej z prostoliniową krawędzią natarcia o skosie 42 stopnie oraz pomocniczej części przy-kadłubowej z krzywoliniową krawędzią natarcia o średnim skosie 73 stopni. Skrzydła wyposażono w przednie klapy, tylne klapy i lotki. Kadłub samolotu. Kadłub oparty na dwóch gondolach silnikowych i szczątkowym ka∂łubie. Całkowicie metalowy. W przedniej części umieszczono stację radiolokacyjną. Wersja dwumiejscowa nie posiada stacji radiolokacyjnej. Kokpit jedno lub dwumiejscowy, wyposażony w fotele katapultowe. Fotel katapultowany K-36 umożliwia ratunek w zakresie prędkości 80 – 1 300 km/h, od wysokości 0 m. W centralnej części płatowca umieszczono zbiorniki paliwa. Kadłub zakończony jest hamulcami aerodynamicznymi. Dwie gondole silnikowe mieszczą silniki RD-33. Wloty powietrza regulowane i wyposażone w zasłony, które nie dopuszczają zassaniu ciał obcych do silnika podczas rozbiegu i dobiegu. W tym czasie powietrze do silnika jest zassane przez górne żaluzje. MiG-29 UB nb 4115. Przednia część kadłuba. 2008 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman Usterzenie samolotu. Usterzenie pionowe zdwojone, z podziałem na stery i stateczniki. Usterzenie poziome typu płytowego. Podwozie samolotu. Podwozie trzy punktowe z przednim podparciem. Podwozie jest całkowicie chowane do płatowca. Przednia goleń ma zdwojone koła, które są sterowane. Podwozie główne z pojedynczymi kołami. Systemy. Układ sterowania mechaniczny z bezzwrotnymi wzmacniaczami hydraulicznymi. Układ sterowania ma system ograniczający maksymalne wartości kąta natarcia. Układ nawigacyjny - MiG-29 otrzymał bezwładnościowy układ nawigacyjny IK-WK-80-04 oparty na klasycznych żyroskopach. Wyliczeniem położenia samolotu wraz z wykonywaniem niezbędnych obliczeń dla automatycznego pilota zajmuje się pracujący w układzie 9-bitowym centralny komputer nawigacyjny CWU-M. Dane uzyskane poprzez układ bezwładnościowy są porównywane z innymi, powstałymi na podstawie zliczenia przebytej drogi (informacje centrali danych aerodynamicznych SWS-P-72-3-2J). Zdecydowanie dokładniejszą korekcję położenia zapewnia radiotechniczny system bliskiej nawigacji RSBN współpracujący z naziemnymi radiolatarniami systemu RSBN (tryb pracy "nawigacja") lub PRMG (tryb "lądowanie"). W sytuacjach awaryjnych do wspomagania zejścia samolotu do lądowania służy automatyczny radiokompas ARK-19. W MiG-29 wyposażenie nawigacyjne uzupełnia radiowysokościomierz RW-15. System obronny MiG-29 - Samolot MiG-29 wyposażony jest w stację ostrzegającą przed promieniowaniem radiolokacyjnym typu SPO-15ŁM oraz w dwie 26 mm wyrzutnie flar i dipoli zakłócających umieszczonych na przedłużeniu płyt usterzenia pionowego. Stacja radiolokacyjna RŁPK-29 Topaz N019. W celu efektywnego użycia przenoszonego uzbrojenia, samolot został wyposażony w system kierowania uzbrojeniem SUW-29. W Polsce samoloty MiG-29 były kilkakrotnie modernizowane, celem dostosowania do działania w ramach sił zbrojnych NATO. Uzbrojenie MiG-29. Uzbrojenie podwieszane jest na 5 zewnętrznych węzłach uzbrojenia. Masa uzbrojenia wynosi 3 500 kg. Standardowo środkowy węzeł jest przeznaczony na dodatkowy zbiornik paliwa. Samolot MiG-29 może przenosić pociski rakietowe kierowane, pociski rakietowe nie kierowane oraz bomby. Głównym uzbrojeniem są pociski R-27, R-73 i R-60. Podczas typowej misji do walki powietrznej samolot przenosił dwie rakiety R-27R (na wewnętrznych belkach pod skrzydłami) oraz cztery krótkiego zasięgu R-60 lub R-60M. Uzupełnieniem broni rakietowej w walce powietrznej jest zabudowane na stałe, z lewej strony, 30 mm działko GSz-301 z zapasem 150 naboi. Prędkość początkowa pocisków wynosi 860 m/s przy szybkostrzelności 1500-1800 strzałów na minutę. Napęd samolotu. Jako napęd zastosowano dwa turbinowe silniki odrzutowe RD-33 powstałe w OKB im. Klimowa z ówczesnego Leningradu. RD-33 był pierwszym silnikiem dwuprzepływowym opracowany w CCCP dla samolotów myśliwskich. Próby silnika na hamowni przeprowadzono w 1972 roku, a w 1981 roku, uruchomiono jego produkcję seryjną. Dwusilnikowy układ napędowy z szeroko rozstawionymi silnikami wpływa znacząco na przeżywalność samolotu w przypadku trafienia jednego z nich. Wymiana silnika trwa około 1 godziny. Żywotność 350 godzin. RD-33 to silnik dwuwałowy, dwuprzepływowy z 4-stopniową sprężarką niskiego ciśnienia (wentylator) i 9-stopniową wysokiego ciśnienia. Za sprężarkami umieszczono pierścieniową komorę spalania oraz 1-stopniowe turbiny wysokiego i niskiego ciśnienia. Za turbinami i przed komorą dopalacza następuje mieszanie się gazów wylotowych z zimnym przepływem zewnętrznym. Całość zakończona jest naddźwiękową, regulowaną dyszą wylotową. Silnik RD-33 bez dopalania posiada maksymalny ciąg sięgający 2 x 49,92 kN, przy czym jednostkowe zużycie paliwa osiąga wówczas 0,079 kg/N/h. Przy użyciu minimalnego dopalania ciąg osiąga 2 x 54,91 kN, maksymalnego 2 x 81,38 kN (wtedy zużycie paliwa dochodzi do 0,210 kg/N/h). Długość silnika wynosi 4 230 mm, maksymalna średnica 1 000 mm, a masa silnika suchego 1 055 kg. Wersja silnika RD-33 D (R-33 D) ma ciąg 2 x 50,03 kN (2 x 5 100 kG), a z dopalaniem 2 x 81,42 kN (2 x 8 300 kG). Silnik RD-33, dopalacz. 2008 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman Zbiorniki paliwowe. MiG-29 posiada siedem integralnych zbiorników paliwa o pojemności 4300 litrów. Pięć z nich umieszczono w kadłubie: nr 1-650 litrów, nr 2-870 litrów, nr 3-1810 litrów oraz dwa oznaczone jako 3A umieszczone symetrycznie z tyłu kadłuba o pojemności po 2 x 105 litrów. Dodatkowe dwa zbiorniki o pojemności po 2 x 330 litrów umieszczono także w skrzydłach. Zbiorniki są napełniane poprzez centralny wlew paliwa lub gardziele opadowe. Całkowite zatankowanie samolotu wraz ze zbiornikiem dodatkowym zajmuje do 20 minut. Dane T-T MiG-29: Dane T-T MiG-29. 2007 rok. Praca Karol Placha Hetman Opracował Karol Placha Hetman Zbiorniki paliwa MIG 21. - Jak się robi porządki wiosenne na podwórku, można znaleźć jakiś ciekawy drobiazg Dwa zbiorniki paliwa (dodatkowe, podczepiane) do Miga 21. Wyszperane i odkupione na skupie złomu jakieś 10 lat tem - Zobacz eksponat w Wirtualnym Muzeum Drukuj Strony: 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 23 Do dołu Wątek: Polskie MiG-29 w służbie (kilka pytań) (Przeczytany 112391 razy) 0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek. Zapisane Tylko że my nie potrzebujemy tanich Łamerykanie też wybrali tańszą opcję ładując się w F-22, a i tak wyszło jak zwykle drożej. Szkoda YF-23 , choć wiadomo, że nie ma miejsca dla dwóch konkurencyjnych konstrukcji. Z rywalizacji YF-16 i YF-17 przynajmniej oba projekty wyszły obronną może by tak Migi i Suki zastąpić polskim klonem YF-23 - PZL-230 Skorpion??ŻĄRT Zapisane Zapisane SG4 Przepraszam, ale mam rozkminkę, bo coraz bardziej zaciekawiłem się skutecznością MiG-29 na współczesnym polu walki i wynika, że nie wychodzi tak źle podczas walk toczonych na ćwiczeniach czy to: - Izrael z F-15 i F-18 - Hiszpanii z Mirage, EF 2000, F-16 Co prawda przegrał z EF 2000 8-0, ale gdzieś czytałem, że też były remisy, ale nawet F-22 przegrywa z EF 2000, więc modernizacja MiG-29 nie jest tak głupia, ale już dawno powinna być zrealizowana, a nie w ostatniej słowo daję jeszcze raz zobaczę tak niechlujnego posta to nie będę robił edycji tylko posypią się procenty. jeszcze kilka przecinków. Syringe. « Ostatnia zmiana: Maj 28, 2013, 11:53:12 wysłana przez Syringe » Zapisane Zapisane Zamel chłopie. Zanim coś napiszesz to weź się zorientuj choć Powietrzne Izraela nie posiadają F-18 Hornet; tylko F-15 A,B,C,D,I i jeśli już (bo pewnie o to Ci chodziło) F-16 w wersjach A,B,C,D, Powietrzne Hiszpanii nie mają na stanie F-16, a mają właśnie F-18 Hornet w wersjach A i B, a także A+ i B+, czyli wersjach zmodernizowanych do standardu, jakie posiadają Hornety w wersjach C i kwestia - porównywanie w taki sposób jak to zrobiłeś jest po prostu głupie. Nie można mówić, że MiG-29 jest podobny do F-22, bo MiG-29 zremisował raz z EF2000, a F-22 dostał baty od EF2000. Poza tym wydaję mi się, że MiG-29 to już nie ten poziom co EF-2000 czy F-22, nawet w najnowszej wersji, czyli MiG-35. MiG-35 raczej nie znajdzie kupca poza Rosjanami, którzy może je kupią. Ponadto raczej niewiele oferuje - 9 węzłów przy czym jeden jest tylko na zbiornik paliwa. W porównaniu do Super Horneta, Rafale, EF2000, F-16 (np Block 52+) wypada raczej marnie. Zapisane Poza tym wydaję mi się, że MiG-29 to już nie ten poziom co EF-2000 czy F-22, nawet w najnowszej wersji, czyli MiG-35. MiG-35 raczej nie znajdzie kupca poza Rosjanami, którzy może je kupią. Ponadto raczej niewiele oferuje - 9 węzłów przy czym jeden jest tylko na zbiornik paliwa. W porównaniu do Super Horneta, Rafale, EF2000, F-16 (np Block 52+) wypada raczej mi się, że nie masz tu do końca racji. MiG-29K/KUB/M/M2 który jest pierwowzorem MiGa-35 może przenosić więcej niż jeden zewnętrzny zbiornik paliwa: Ponadto uważam, że wcale tak nie odstaje pod względem możliwości bojowych od Super Horneta, Rafale, EF2000, F-16 (szczególnie Block 52+).Posiada bardziej zaawansowany radar od F-16 w wersji blk 52+ (radar z anteną AESA), a ponadto nowoczesny IRST, zredukowany RCS i indyjskim przetargu MMRCA na podstawie badań F-16E/F blk60, Super Horneta, Rafala, EF-2000, Gripena, i MiGa-35 najwyższe noty zebrały Rafale i moim zdaniem będzie reprezentował podobny poziom do innych myśliwców tzw generacji 4++, niektórym pewnie odrobinę będzie ustępował, ale jego większy brat - Su-35S powinien wypełnić tę lukę. Pozdrawiam. Zapisane Dla mnie wreszcie MiG-35 jest porównywalny z F-16 Nareszcie mamy pełną wielozadaniowość oraz dobre parametry płatowca Nic tylko brać Zapisane Pierwsza sprawa to MiG-35 nie wszedł jeszcze do służby, i wg ostatnich zapowiedzi pewnie zostanie zamówiony w najbliższym czasie przez FR ( w służbie powinien się pojawić ok ~2015r.).Obecnie służąca maszyna MiG-29K/KUB/M/M2 to niemalże identyczny płatowiec z MiGiem-35, a różniący się sporo od starszych wersji MiGa-29. Jej wyposażenie nie odbiega od światowego standardu: radar Zhuk-ME (PESA) ma podobne parametry do APG-68(v)9, PS-05/A, czy RDY-2 (śledzi 10 celów, 4 może zwalczać przy pomocy pocisków p-p klasy FOX-3), a ponadto posiada antenę z elektronicznym skanowaniem fazowym w przeciwieństwie do podanych wyżej radiolokatorów. Ponadto posiada nowoczesny IRST, którego na Gripenach, F-16 blk 52+, Mirage 2000-5 nie ma. Zastosowano mocniejsze silniki i zredukowano RCS . Pewnie w niektórych dziedzinach nieco będzie ustępował zachodnim maszynom ( nie wiem jak bardzo zaawansowany jest system wymiany danych w porównaniu z Link-16, nie wiadomo mi nic o zastosowaniu ATP jak Sniper XR).Wszystko to czyni z obecnego MiGa-29 K/KUB/M/M2 maszynę w pełni porównywalną z F-16C/D blk 52+, Jas-39C/D, Mirage 2000-5 mk chodzi o MiGa-35 to ja porównywałbym go z F-16E/F blk60, F-16V, lub z F/A-18E/F blk II ze względu na zastosowanie nowocześniejszych sensorów (w tym radar z anteną AESA, pewnie fuzja sensorów i inne bajery jak nowocześniejsze ECM itp). To ma być w końcu myśliwiec gotowy do walki za najbliżej kilka lat. Zapisane Wcale nie powiedziałem, że MiG przenosi tylko jeden zbiornik paliwa, a raczej to, że między silnikami znajduje się belka, która tylko może przenosić zbiornik z paliwem. Chyba, że się mylę. Ponad to nie jest żadną nowością, że MiG-29 potrafi przenieść więcej zbiorników niż jeden. Widziałem stare zdjęcia, gdzie były podpięte 3 zbiorniki. Wydaję mi się, że Su-35 może być strzałem w dziesiątkę, natomiast MiG-35 raczej nim nie będzie, chociaż chciałbym się mylić i wolałbym żeby jakieś zamówienia się pojawiły. Na pewno pod jakimiś względami będzie ustępował, pod innymi będzie przewyższał zachodnie maszyny, jednak to się dopiero okaże. Poczekamy, zobaczymy. W sumie ciekaw jestem jakby się sprawdził że MiG-35 przewyższa Mirage 2000-5 Mk2, ale czy Rafale? - chyba nie, już bardziej stawiałbym na Su-35. Pamiętajcie, że nie dawno stworzono nowy radar do Rafale. Gdzieś czytałem o tym na necie, ale jestem na laptopie, na lipnym necie, więc teraz go nawet nie znajdę. Wkleję, jak wrócę najwyżej. Myślę, że jest na równi z F-16 Block 52+ albo nawet wyżej. Z Jas-39 trudno go porównać, bo Gripen w sumie nie został bojowo wykorzystany nigdzie i nie wiadomo jak się sprawdza. Ja bym postawił MiGa wyżej,Podsumowując, wg mnie rosyjskim konkurentem dla EF2000 i Rafale będzie raczej Su-35, nastomiast dobrze powinien się wpasować w grono F-16 Block 52+ (albo nawet wyżej), przewyższając potencjałem Mirage 2000-5 Mk2 i macie jakieś dokładniejsze dane, jakieś parametry, które można byłoby porównać z całą resztą, to wklejcie. Ciekaw jestem jak to się ma na Zapisane Uważam, że MiG-35 przewyższa Mirage 2000-5 Mk2, ale czy Rafale? - chyba nie, już bardziej stawiałbym na Su-35. Pamiętajcie, że nie dawno stworzono nowy radar do Rafale. Gdzieś czytałem o tym na necie, ale jestem na laptopie, na lipnym necie, więc teraz go nawet nie znajdę. Wkleję, jak wrócę najwyżej. Myślę, że jest na równi z F-16 Block 52+ albo nawet wyżej. Z Jas-39 trudno go porównać, bo Gripen w sumie nie został bojowo wykorzystany nigdzie i nie wiadomo jak się sprawdza. Ja bym postawił MiGa wyżej,Podsumowując, wg mnie rosyjskim konkurentem dla EF2000 i Rafale będzie raczej Su-35, nastomiast dobrze powinien się wpasować w grono F-16 Block 52+ (albo nawet wyżej), przewyższając potencjałem Mirage 2000-5 Mk2 i to mam podobne zdanie na ten chodzi o Rafale to na tegorocznym Tiger meet był już egzemplarz seryjny z nowym radarem RBE-2 AESA o dwukrotnie większym zasięgu od poprzedniego radaru (RBE-2 PESA).Rafale zarówno w testach w Szwajcarii, jak i w Indiach uzyskał lepsze noty od swoich potencjalnych konkurentów, co stawia go nieco wyżej w został wykorzystany bojowo podczas wojny w Libii, gdzie pełnił misje przede wszystkim rozpoznawcze. Na pewno ustępuje F-16 blk52+ w misjach a-g (ilość zabieranego uzbrojenia, zasięg), natomiast w misjach a-a są raczej bardzo porównywalne (AIM-120C-5, IRIS-T, AIM-9X, HMD, itp). Nie zapominajmy, że wyposażenie tej wersji F-16 odstaje nieco od wersji blk60 i proponowanej F-16V, oraz od wyposażenia Super Horneta Blk II (radiolokatory z anteną AESA, sensor fusion itp.).Ciekawym rozwiązaniem wydaje się Gripen NG (Jas-39E/F), który będzie posiadał radar AESA, IRST, większy silnik, nieco większy płatowiec mieszczący większą ilość paliwa, i nowe pociski MBDA Meteor (podobno w SwAF mają wejść do służby w roku 2014, posiadając 3 krotną NEZ obecnego AMRAAMA dzięki zastosowaniu silnika strumieniowego - czy to prawda nie wiadomo).Nowy Gripen miałby wejść do służby w roku 2018, będąc najbardziej ekonomicznym zaawansowanym posiada bardzo wiele zalet - dzięki dużemu płatowcowi zabiera ogromną ilość paliwa i uzbrojenia, do tego jest też mnóstwo miejsca na potężne sensory jak radar o średnicy 90cm, IRST, itp. Dodatkową zaletą są osiągi maszyny - może latać wysoko i szybko przyspieszać dając dodatkowe możliwości w walce zszedłem z tematu, mam nadzieję, że moderatorzy okażą wyrozumiałość . Zapisane Witam Serdecznie,Gdzie mogę uzyskać info nt. wariantów uzbrojenia "naszego" MiG-a ? Zapisane To bodajże wszystkie warianty uzbrojenia "naszego" MiG-29 ( Zapisane Już w pierwszym wariancie jest błąd, nie można mieszać na podwieszeniach zewnętrznych i środkowych dwóch typów rakiet. Dzieje się tak z prostej przyczyny, do maszyny cyfrowej wprowadza się dane dwóch typów kpr, jeden typ podwieszony na węzłach wewnętrznych, a drugi na środkowych i zewnętrznych. Wyboru jednego z typów dokonuje się poprzez umieszczony w kabinie przełącznik. Ustawienie go w pozycję "wewnętrzne" przygotowuje do użycia pociski na wewnętrznych węzłach, pozycja "zewnętrzne" na podwieszeniach środkowych i zewnętrznych. Logicznym jest ustawienie "balistyki" takiej samej dla sześciu rakiet, czyli można wieźć 6 x Archer lub 6 x Aphid. Można też powiesić (i użyć) 2 x Archer (na węzłach 1 i 2) oraz 4 x Aphid ( 3, 4, 5, 6) lub odwrotnie. Mam też wątpliwości co do 4 x npr, ale musiałbym o to zapytać. Zapisane A czy istnieje możliwość podczepienia 4 lub 6 Alamo? Zapisane Drukuj Strony: 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 23 Do góry Numer katalogowy części. 7210171-BX. 21, 00 zł. 29,99 zł z dostawą. Produkt: Gumy baku zbiornika paliwa wkładka M72. dostawa w poniedziałek. 2 osoby kupiły. dodaj do koszyka. SUPERCENA. Katastrofa MiG-29. / Dostawca: PAP REKLAMA Przyczyną śmierci porucznika Krzysztof Sobańskiego, pilota MiG-29 który zginął w katastrofie pod Pasłękiem, są wieloletnie zaniedbania w Siłach Powietrznych i decyzje polityczne sprzed wielu lat. Porucznik Krzysztof Sobański, zginął w katastrofie pod Pasłękiem 16 lipca 2018 roku. W pilotowanym przez niego samolocie myśliwskim MiG-29 z niewiadomych przyczyn doszło do rozszczelnienia zbiornika paliwa wskutek czego samolot szybko tracił paliwo. Pilot poinformował lotnisko o zaistniałej sytuacji i skierował samolot nad tereny niezamieszkałe po czym opuścił samolot za pomocą fotela katapultowego. Niestety zamiast wylądować bezpiecznie na ziemi zginął. REKLAMA Bezpośrednią przyczyną śmierci była awaria fotela katapultowego K-36. Sam fotel katapultowy należy do najlepszych na świecie i ma tzw. klasę 0-0 co oznacza, że w zależności od warunków w których następuje katapultowanie można dokonać go przy zerowej wysokości i prędkości samolotu. Po wystrzeleniu z kabiny Miga-29 pilot nie został oddzielony od fotela i nie otworzył się spadochron. Porucznik Sobański spadł na ziemię około 200 metrów od samolotu i poniósł śmierć na miejscu. Jak doszło do tego, że jedne najbardziej niezawodnych foteli katapultowych nie zadziałał w odpowiedni sposób? Dziennikarze ujawnili skandaliczny proceder trwający od lat w Siłach Powietrznych mający bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo lotów i stojący w sprzeczności z zasadami obowiązującymi w lotnictwie. Okazało się, że najbardziej prawdopodobną przyczyną awarii fotela katapultowego jest wadliwa część, która bez porozumienia z producentem samolotów MiG-29 oraz fotela K-36, została wyprodukowana i zamontowana przez serwisujące samoloty Wojskowe Zakłady Lotnicze WZL-2 z Bydgoszczy. Miało to miejsce w trakcie przedłużenia ważności foteli K-36 w roku 2011. Sprawa wyszła na jaw tylko dlatego,że porucznik Krzysztof Sobański jako pierwszy musiał opuścić samolot przy pomocy fotela katapultowego. Potwierdziło się zatem to o czym mówiło się od dawna tzn. że użytkowane przez Siły Powietrzne samoloty MiG-29, Su-22 i prawdopodobnie śmigłowce Mi-8 oraz Mi-17 są użytkowane z rażącym naruszeniem zasad bezpieczeństwa. Dzieje się tak ze względu na fakt, iż części zamienne do tych statków powietrznych kupowane są nie od producenta z Rosji, a od pośredników z Ukrainy, Białorusi czy innych krajów użytkujących podobne maszyny. Oczywiście części takie nie mają certyfikacji producenta czyli potwierdzenia iż mogą być wykorzystane w danym typie maszyny. Prawdopodobnie niektóre części są „dorabiane” bez jakiejkolwiek dokumentacji w naszych zakładach remontowych tak jak w przypadku wadliwych pierścieni, które WZL-2 zamontował w fotelach K-36. Podobnie wygląda sytuacja jeśli chodzi o prace serwisowe. Polska od dawna nie otrzymuje aktualnych biuletynów, które opisują szczegółowo obsługę danego typu statku powietrznego. Sytuacja ta jest też konsekwencją wyboru jakiego dokonaliśmy przystępując do NATO. Było oczywiste, że Rosja nie będzie chciała współpracować przy obsłudze naszych maszyn. Mimo tego w 1995 podjęto decyzję o zwiększeniu floty poprzez wymianą 10 śmigłowców W-3 Sokół na 10 samolotów MiG-29 z Czech. W 2003 kupiliśmy okazyjnie, po 1 Euro za sztukę, kolejne 22 samoloty MiG-29, które służyły w lotnictwie NRD. Efekty tamtych decyzji widzimy dopiero dziś. Samoloty MiG-29 służyły bez większych problemów przez 29 lat ale w końcu musiały pojawić się problemy związane z niewłaściwą eksploatację. Wojsko przywróciło 5 listopada loty na samolotach MiG-29 zawieszone po katastrofie. Wcześniej, bo we wrześniu dopuszczono do lotów samoloty Su-22, które korzystają z tego samego fotela katapultowego. Stało się tak po wymianie wadliwej części i testach jakie przeprowadzono w Wojskowym Instytucie Techniki Lotniczej. Niestety ale jest kwestią czasu gdy usłyszymy o kolejnym wypadku, bo nie są to z pewnością jedyne elementy, które nie powinny zostać zamontowane w użytkowanych przez nas poradzieckich konstrukcjach. Wojsko prowadzi od 2017 rozpoczęło realizację programu „Harpia” mającego wyłonić następcę samolotów MiG-29 i Su-22. Nawet jeśli założymy, że MON szybko wyłoni zwycięzcę to w praktyce nie otrzymamy samolotów wcześniej niż w 2025. źródło: REKLAMAZbiornik paliwa 760 L Iveco Scania Man 196x67x62. …OFERUJĘ Zbiornika paliwa 760L wymiary: dł 196 szer 67 wys 62 cena 1999 zł kontakt; 665199074 781137282….Ile kosztuje tankowanie samolotu? Te kwoty robią wrażenie 18 czerwca 2020, 10:00. 2 min czytania Tankowanie samolotu to niebagatelne kwoty. Nic dziwnego, że to właśnie paliwo lotnicze ma największy udział w kosztach przelotu samolotu. Zatankowanie do pełna największego pasażerskiego samolotu świata, Airbusa A380, może kosztować nawet milion złotych. Paliwo lotnicze to jedna z najważniejszych pozycji w rachunku ekonomicznym przewoźników | Foto: Grupa Lotos / materiały prasowe W przypadku popularnego modelu Cessny pełny zbiornik to 172 litry benzyny lotniczej (AvGas). To ilość paliwa odpowiadająca bakom około czterech samochodów osobowych. W przypadku większych pasażerskich odrzutowców pojemność zbiorników rośnie nawet kilkusetkrotnie. Boeing 787-8 Dreamliner pomieści ponad 125 tys. litrów paliwa lotniczego (Jet A-1), a Airbus A380 blisko trzykrotnie więcej. W trakcie godziny lotu samolot może spalać średnio około 6 tys. litrów paliwa. Pilot, planując zapotrzebowanie na paliwo, uwzględnia przede wszystkim długość trasy, liczbę pasażerów, masę bagażu i przewożonych ładunków. Część paliwa zużywana jest też w trakcie kołowania oraz stanowi rezerwę, choćby na czas krążenia nad lotniskiem docelowym z powodu przewidywanej złej pogody. Airbus podaje, że A380 na każde 100 km lotu zużywa średnio ponad 3 litry paliwa w przeliczeniu na pasażera. Pełne zbiorniki A380 to równowartość baków około 6,5 tys. samochodów. | Mariusz Olszewski / Business Insider Pslska Różne rodzaje paliwa lotniczego Samoloty z silnikami odrzutowymi w Europie tankowane są paliwami lotniczymi Jet A-1. Muszą być one odporne na temperatury sięgające blisko -50 stopni Celsjusza, panujących na wysokości kilkunastu kilometrów. Litr takiego paliwa kosztuje ponad 4 złote netto. Do zbiorników samolotów latających po USA tankowane jest paliwo Jet A, które pozostanie płynne do -40 stopni Celsjusza, a przez to jest tańsze. Droższe jest paliwo Jet B, stosowane w lotach na Alaskę i w Kanadzie. Tamtejszy klimat wymusza odporność do -60 stopni Celsjusza, co wpływa z kolei na wyższą cenę paliwa. Czytaj także w BUSINESS INSIDER Głównym składnikiem paliwa lotniczego jest nafta - to dlatego bliżej mu do oleju napędowego niż benzyny. Gdy do rafinerii trafia ropa naftowa, w dużym uproszczeniu, jest gotowana. Poszczególne frakcje oddzielają się w różnych zakresach temperatur. Jak wyjaśnia biuro prasowe Grupy Lotos, paliwo lotnicze powstaje z frakcji destylującej w zakresie 180-300 stopni Celsjusza. Jego parametry muszą być tak dobrane, by w zbiorniku nie krystalizowało w temperaturze wyższej niż -47 stopni Celsjusza. Skład paliwa lotniczego różni się od parametrów benzyn lotniczych. Podstawową zaletą benzyny lotniczej (AvGas) jest jej zdolność do szybkiego zapłonu. Dlatego jest stosowana w awionetkach, czyli samolotach z silnikiem tłokowym. Z kolei paliwo lotnicze (Jet A-1) jest spalane w silnikach odrzutowych. Jet A-1 i AvGas różnią się między sobą, a także mają odmienne właściwości od oleju napędowego czy benzyn do samochodów. Nie da się więc ich wzajemnie zastępować. WARTO WIEDZIEĆ: Zmodyfikowane samoloty, ze zwiększonym zapasem paliwa i skrzydłami o większym wzniosie, produkowane od 20 grudnia 1940, oznaczono jako MiG-3 [11]. Nowy sposób nadawania nazw zastąpił system, według którego samoloty otrzymywały oznaczenie zgodne z przeznaczeniem (I-200 pochodzi od słowa istriebitiel – myśliwiec). MiG-29 (9.13) Fulcrum-C : jednomiejscowy z zagłuszaczami radarowymi L-203BE Gardeniya-1-FU umieszczonymi w większym grzbietowym grzbiecie, który zawiera również dodatkowy 75- litrowy zbiornik paliwa; MiG-29S (9.13S) Fulcrum-C : ulepszony jednomiejscowy z radarem N019M lub N019ME na nowszych modelach, udźwig uzbrojenia zwiększony do SLsYL.